พัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยที่มีอาการหลงเหลือ หลังการหายป่วยโรคโควิด 19 ด้วยการจัดการสุขภาพตนเอง

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและประเมินผลลัพธ์รูปแบบการพยาบาลผู้ป่ วยที่มีอาการหลงเหลือหลัง การหายป่ วยโรคโควิด 19 ด้วยการจัดการสุขภาพตนเอง และจัดทำข้อเสนอเชิงนโยบาย ดำเนินการ 3 ระยะ (1) ศึกษาสถานการณ์การพยาบาลผู้ป่ วยฯ (2) พัฒนาและทดลองใช้รูปแบบ (3) ประเมินสรุปผล กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ (1) ผู้บริหารการพยาบาลและพยาบาลวิชาชีพ 40 คน (2) ผู้ป่ วย 100 คน เครื่องมือการวิจัย ได้แก่ (1) หลักสูตร การพยาบาลเพื่อส่งเสริมการจัดการสุขภาพตนเองของผู้ป่ วยและผู้ดูแล (2) รูปแบบการพยาบาลผู้ป่ วยฯ ด้วยการ จัดการสุขภาพตนเอง เครื่องมือรวบรวมข้อมูล ได้แก่ (1) แบบสำรวจสถานการณ์การพยาบาลผู้ป่ วยฯ (2) แบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับรูปแบบ และ (3) แบบวัดความรู้เกี่ยวการพยาบาลผู้ป่ วยฯ หาความตรงตาม เนื้อหาของเครื่องมือทั้ง 3 โดยผู้ทรงคุณวุฒิ 3 คน ได้ค่า IOC เท่ากับ 0.88, 0.88 และ 0.80 (4) แบบบันทึกผล ความสามารถในการจัดการสุขภาพตนเอง (5) แบบประเมินผลการทดลองใช้รูปแบบ (6) แบบสอบถามการรับรู้ สมรรถนะแห่งตน (7) แบบสอบถามความพึงพอใจของพยาบาล (8) แบบวัดความพึงพอใจของผู้ป่ วยฯ ค่าความ เชื่อมั่นตามวิธีของครอนบาร์ค ของเครื่องมือลำดับที่ 6, 7 และ 8 เท่ากับ 0.98, 0.97 และ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูล ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test ผลการวิจัย พบว่า รูปแบบมี 2 องค์ประกอบ (1) กลไก การบริการพยาบาล (2) การจัดการสุขภาพตนเอง ผลลัพธ์ของรูปแบบ ด้านการพยาบาล พบว่า หลังการทดลอง พยาบาลมีความรู้สูงกว่าก่อนการทดลอง (p<0.05) รูปแบบมีความเหมาะสม นำสู่การปฏิบัติได้ ร้อยละ 82.05 และ ความพึงพอใจของพยาบาลอยู่ในระดับมากที่สุด (Mean=4.53, SD=1.34) ด้านผู้ป่ วย พบว่า ผู้ป่ วยรับรู้สมรรถนะ แห่งตน มีความสามารถในการจัดการสุขภาพตนเอง และความพึงพอใจ อยู่ในระดับมากที่สุด (Mean=8.82, SD= 1.35) ข้อเสนอเชิงนโยบาย ให้กระทรวงสาธารณสุขกำหนดให้โรงพยาบาลทุกแห่งพัฒนาระบบบริการพยาบาล ผู้ ป่ วยที่มีอาการหลงเหลือหลังการหายป่ วยโรคโควิด 19 โดยส่งเสริมให้ผู้ป่ วยสามารถจัดการอาการด้วยตนเองเพื่อ ป้ องกันภาวะเจ็บป่ วยอย่างเรื้อรัง และเสนอให้กองการพยาบาล กำหนดนโยบายการพัฒนาศักยภาพพยาบาลในการ บริหารจัดการระบบบริการพยาบาลผู้ป่ วยที่มีอาการหลงเหลือหลังการหายป่ วยโรคโควิด 19