ผลของการออกกำลังกายแบบแอโรบิค ต่อปฏิกิริยาตอบสนองและความจำในผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการออกกำลังกายแบบแอโรบิคต่อเวลาปฏิกิริยาตอบสนองและความจำระยะสั้นในผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ เป็นผู้สูงอายุที่มีอายุ 60 - 74 ปี จำนวน 40 คน กลุ่มทดลองมีการออกกำลังกายแบบแอโรบิคโดยการปั่นจักรยาน ความถี่ในการออกกำลังกาย 3 ครั้งต่อสัปดาห์ ระยะเวลาในการออกกำลังกายแต่ละครั้ง 30 นาที ออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องอย่างน้อย 3 เดือนกลุ่มควบคุมไม่มีการออกกำลังกายใดๆ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ เครื่องบันทึกเวลาปฏิกิริยา (reaction tine) และแบบทดสอบ Mini mental state examination (MMSE) เพื่อใช้ประเมินความสามารถในการจำที่เหมาะสมกับผู้สูงอายุเก็บรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างค่าเวลาปฏิกิริยาและคะแนนความจำระยะสั้นระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มที่ออกกำลังกายด้วยสถิติทดสอบแบบ Independent t-test ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มผู้สูงอายุที่มีการออกกำลังกายแบบแอโรบิคเปรียบเทียบระหว่างมือขวา มือซ้าย และเท้าซ้าย ที่ตอบสนองต่อเสียงแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.001 และเมื่อเปรียบเทียบเท้าขวาระหว่างทั้งสองกลุ่ม ที่ตอบสนองต่อเสียงแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.05 อีกทั้งการเปรียบเทียบระหว่างมือขวาและ มือช้ายระหว่างทั้งสองกลุ่มที่ตอบสนองต่อแสงแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.001 ในขณะที่ผลการศึกษา ที่ทดสอบผลของการออกกำลังกายแบบแอโรบิคต่อค่าคะแนนความจำ การเปรียบเทียบค่าคะแนนความจำระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองพบว่าคะแนนการคำนวณ ภาษา และค่าคะแนนความจำรวม กลุ่มทดลองจะสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p<0.001