ปัจจัยทีสัมพันธ์กับอาการของโรคซึมเศร้า ในวัยรุ่นที่เสพยาบ้า

บทคัดย่อ

อาการของโรคซึมเศร้าเป็นปัญหาที่พบบ่อยในวัยรุ่นที่เสพยาบ้า แต่ยังขาดผลการศึกษาในวัยรุ่นไทยที่เสพยาบ้า การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสถานการณ์และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับอาการของโรคซึมเศร้าในวัยรุ่นที่เสพยาบ้าเป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบตัดขวาง กลุ่มตัวอย่าง จํานวน 405 คน คือ วัยรุ่นเพศหญิงและชาย อายุ 12-24 ปีซึ่งเป็นผู้เสพยาบ้าที่รับการบําบัด ณ โรงพยาบาลธัญญารักษ์ 4 แห่ง สังกัดกรมการแพทย์ เครื่องมือวิจัย 8 ชุด มีค่าความเที่ยงสัมประสิทธิÍแอลฟ่าของครอนบาคระหว่าง 0.73 - 0.97 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สัมประสิทธิÍ-สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและค่า Odds Ratio ผลการวิจัย พบว่าวัยรุ่นที่เสพยาบ้าส่วนใหญ่ คือ ร้อยละ 53.6 มีอาการของโรคซึมเศร้าในระดับเล็กน้อยถึงรุนแรง พบปัจจัยเสี่ยงส่วนบุคคลและปัจจัยด้านสารเสพติดต่อการเกิดอาการของโรคซึมเศร้า คือ ภาวะสุขภาพไม่ดี เริ่มเสพยาบ้าเมื่ออายุน้อย มีประวัติดื่มสุรา เสพยาบ้าอย่างรุนแรง ยังคงเสพยาบ้ามีปริมาณและความถี่การเสพที่สูง และมีปัญหาสุขภาพจากยาบ้า (OR = 2.02, 1.65, 1.63, 2.56, 1.77, 2.52, 2.42 และ 2.19 ตามลําดับ; p<0.05) ส่วนปัจจัยด้านจิตสังคมที่พบว่ามีความสัมพันธ์กับอาการของโรคซึมเศร้า ได้แก่การเห็นคุณค่าในตนเอง การเผชิญความเครียดแบบมุ่งจัดการปัญหาโดยใช้ความสามารถของตนเอง การเผชิญความเครียดแบบหลีกเลี่ยงปัญหา ความเข้มแข็งของครอบครัว การสนับสนุนทางสังคมจากเพื่อน และพลังต้านการเสพยาบ้า (r =-0.36, -0.23, 0.22, -0.22, -0.17, และ -0.21; p<0.05 ตามลําดับ) ดังนั้น จึงควรคัดกรองอาการของโรคซึมเศร้าในวัยรุ่นที่เสพยาบ้าซึ่งเข้ารับการบําบัดทุกราย เพื่อให้การดูแลที่เหมาะสม โดยคํานึงถึงปัจจัยต่าง ๆที่พบว่าสัมพันธ์กับอาการนี้