การพัฒนาสมรรถนะหลักในภาวะฉุกเฉินของ ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ตามข้อกำหนดของกฎอนามัย ระหว่างประเทศ (ปี 2548) พ.ศ. 2550-2555

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การพัฒนาสมรรถนะและการดำเนินการจัดการภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขข้ามประเทศของท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ วิธีการศึกษาประกอบด้วยการทบทวนและวิเคราะห์เอกสาร ที่เกี่ยวข้อง การสำรวจสมรรถนะในการจัดการต่อภาวะฉุกเฉิน และการวิเคราะห์ผลการดำเนินงานซ้อมแผนผลการศึกษาพบว่า ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิสามารถคัดกรองผู้เดินทางในสถานการณ์การระบาดของไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 กรณีโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกชิมะ ประเทศญี่ปุ่น และการระบาดของอีโคไล O104:H4 ได้อย่างมีประสิทธิผล นอกจากนี้ได้ทำการซ้อมแผนบนโต๊ะกรณีการระบาดของอีโคไล O104:H4 ในปี 2554 และช้อมแผนเต็มรูปแบบสถานการณ์ฉุกเฉินด้านการแพทย์กรณีโรคติดต่อในปี 2555 ผลการประเมินการซ้อมแผนเต็มรูปแบบพบว่าได้รับความเชื่อมั่นในการรับมือต่อภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขข้ามประเทศ เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 40 เป็นร้อยละ 90 การกำหนดจุดจอดอากาศยานที่ได้รับผลกระทบแยกต่างหาก เพื่อให้สามารถดำเนินมาตรการทางสาธารณสุขตามกฎอนามัยฯ มีความสำคัญต่อการพัฒนาสมรรถนะในด้านฉุกเฉิน