การประเมินผลชุบมุ่งด้วยเพอร์เมทริน 10 % อี.ซี. ในการควบคุมไข้มาลาเรีย

บทคัดย่อ

ได้ประเมินผลมาตรการชุบมุ่งด้วยเพอร์เมทริน 10% อี.ซี. ขนาด 0.3 กรัมต่อตารางเมตร เพื่อทราบผลกระทบ ในด้านความหนาแน่นยุงพาหะมาลาเรีย การแพร่ระบาดของไข้มาลาเรีย และการยอมรับของประชาชนต่อการชุบ มัง เป็นการศึกษาวิจัยเชิงทดลอง ได้ดําเนินการในหมู่บ้านหนึ่งของจังหวัดตาก ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ - ธันวาคม 2536 แบ่งการศึกษาเป็นก่อนและหลังชุบมุ่ง ศึกษากีฏวิทยาเดือนละ 1 ครั้งๆ ละ 4 คืน (18.00 - 24.00 น.) และ จับยุงที่หนีรอดออกมาจากกระท่อมทดลองในเวลาเช้าด้วย นอกจากนี้มีการสํารวจ KAPในหมู่บ้านโดยวิธีสัมภาษณ์ ข้อมูลระบาดวิทยาได้รวบรวมจากส่วนมาลาเรียที่ 6 แม่กุ ผลการศึกษาพบว่า การใช้มุ่งชุบเพอร์เมทรินทําให้ยุง พาหะ An dirus และ An minimus มีอายุขัยและสมรรถนะการแพร่เชื้อลดลง 65.7% และ 83.7%, 39.5% และ 58.49% ตามลําดับ ซึ่งลดลงอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ หลังชุบรุ้ง 3 เดือน ความหนาแน่นของยุงพาหะทั้ง 2 ชนิด ลดลง 33.3% และ 449% ตามลําดับ ยุงหลีกเลี่ยงที่จะเข้าในบ้านชุบมุ่ง แต่ออกหากินนอกบ้านและในบ้าน-ไม่ชุบ มากขึ้น ยุงที่เข้ากระท่อมทดลองและหนีรอดออกมา มีอัตราตาย 30 - 40% หลังชุบรุ้ง 6 เดือน ความหนาแน่นของยุงพาหะก่อนและหลังชุบมุ่งไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ยุงพาหะหากินในบ้านชุบมุ่งมากขึ้น เนื่องจากเพอร์-เมทรินเสื่อมสลายไปถึง 60% ดังนั้นควรพิจารณาชุบมุ่งทุกๆ 3 เดือน ถึงแม้ว่าอุบัติการของไข้มาลาเรียลดลง แต่ยังมีการแพร่เชื้อนอกหมู่บ้านอยู่ และประชาชน 89.3% มีความยินดีให้ชุบมุ่งและยอมรับการใช้มาตรการนี้