การออกกำลังกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาอัตราการออกกำลังกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น รวมถึงรูปแบบการออกกำลังกาย และปัจจัยที่มีผลต่อการออกกำลังกาย ประชากรที่ศึกษา คือ นักศึกษา หลักสูตรปริญญาตรี พักอาศัยอยู่ในเขตมหาวิทยาลัยขอนแก่น ในช่วงปีการศึกษา ๒๕๔๖ สุ่มตัวอย่างแบบ แบ่งกลุ่มขั้นตอนเดียว หน่วยสุ่มคือ หอพัก และคำนวณขนาดตัวอย่างได้ ๒,๓๕๐ คน แจกแบบสอบถาม จำนวน ๒,๓๕๒ ชุด ไปตามหอพักตัวอย่างต่าง ๆ ๑๕ หลัง ได้รับแบบสอบถามคืนร้อยละ ๔๘.๙ จากนั้น วิเคราะห์ข้อมูลโดยร้อยละ และ ๙๕% CI เพื่ออนุมานอัตราการออกกำลังกาย และวิเคราะห์ถดถอยพหุ แบบลอจิสติก เพื่อหาปัจจัยที่มีผลต่อการออกกำลังกาย

พบนักศึกษาร้อยละ ๒๒.๗ (๙๕% CI ๑๕.๔ – ๒๙.๙%) ที่ออกกำลังกายในรอบ ๒ เดือนที่ผ่านมา (design effect เท่ากับ ๗.๕) โดยเหตุผลหลักของการออกกำลังกาย คือ ต้องการมีสุขภาพที่แข็งแรง สำหรับกลุ่มที่ไม่ออกกำลังกาย ให้เหตุผลหลักที่ไม่ออกกำลังกาย คือ ไม่มีเวลา โดยส่วนใหญ่ระบุว่าต้องอ่าน หนังสือ ทำรายงานส่งอาจารย์ ร้อยละ ๓๒.๕ เลือกออกกำลังกายด้วยการวิ่ง

ปัจจัยที่มีผลต่อการออกกำลังกาย พบ ๒ ปัจจัย ได้แก่ เพศ และดัชนีมวลกาย (p-value < ๐.๐๐๑) โดยเมื่อพิจารณาแต่ละปัจจัย พบเพศชายมีการออกกำลังกายเป็น ๒.๘ เท่าของเพศหญิง (๙๕% CI ๑.๖ - ๔.๗) ในส่วนของดัชนีมวลกาย เมื่อเทียบคนน้ำหนักตัวปรกติกับกลุ่มอื่น ๆ พบคนน้ำหนักตัวปรกติออก กำลังกายเป็น ๓.๓ เท่าของคนผอม (๙๕% CI ๒ - ๕ เท่า) ๒ เท่าของคนน้ำหนักมาก (๙๕% CI ๐.๙ - ๑๐ เท่า) และ ๑.๑ เท่าของคนอ้วน (๙๕% CI ๐.๕ - ๒.๕ เท่า)

เนื่องจากอัตราการออกกำลังกายของนักศึกษายังถือว่าอยู่ในระดับที่ต่ำ มหาวิทยาลัยอาจจะร่วมมือกับ สโมสรนักศึกษาของแต่ละคณะจัดให้มีการประชาสัมพันธ์เรื่องโทษของการขาดการออกกำลังกายและรณรงค์เรื่องการออกกำลังกาย