สูตรปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ สำหรับกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม ฉบับที่ 5

บทคัดย่อ

ค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ (relative weight: RW) เป็นหน่วยวัดทรัพยากรที่สถานพยาบาลใช้ในการรักษาผู้ป่วยในแต่ละกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม การปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์กรณีที่มีวันนอนสั้นและนานกว่าเกณฑ์จะก่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ทั้งผู้ให้บริการและผู้จ่ายเงิน การวิจัยนี้ทำการสังเคราะห์สูตรปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์กลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม ฉบับที่ 5 จากข้อมูลค่ารักษาพยาบาลต่อวันนอน แบ่งเป็นกลุ่มวันนอนสั้นกว่าเกณฑ์ วันนอนปกติ และวันนอนนานเกินเกณฑ์และแยกเป็นกลุ่มผู้ป่วยอายุรกรรม (medical DRG) กับกลุ่มผู้ป่วยศัลยกรรม (surgical DRG) กลุ่มวันนอน สั้นกว่าเกณฑ์ในกลุ่มอายุรกรรม มีสัดส่วนสะสมค่ารักษาพยาบาลรายวันตั้งแต่วันที่ 1 - 10 คิดเป็นร้อยละ 86.0, 95.2, 97.4, 98.2, 98.7, 99.3, 99.6, 99.8, 99.9 และ 100.0 กลุ่มศัลยกรรมมีสัดส่วนสะสมค่ารักษาพยาบาลรายันตั้งแต่วันที่ 1-14 คิดเป็นร้อยละ 73.3, 86.9, 92.4, 94.7, 96.4, 97.6, 98.4, 98.9, 99.6, 99.8, 99.9และ 100.0 ตั้งแต่วันนอนที่ 12 กลุ่มวันนอนนานเกินเกณฑ์พิจารณาจากจุดตัดวันนอนนานเกินเกณฑ์ (outlier trim point: OT) ทั้งกลุ่มอายุรกรรมและกลุ่มศัลยกรรมควรมีการปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์โดยแบ่งเป็น 3 ช่วง คือ วันนอนนานเกินจุดตัดวันนอนนานเกินเกณฑ์แต่น้อยกว่าหรือเท่ากับ 2 เท่าของจุดตัดวันนอนนานเกินเกณฑ์ (OT < LOS ≤ 2OT) วันนอนนานเกิน 2 เท่าของจุดตัดวันนอนนานเกินเกณฑ์แต่น้อยกว่าหรือเท่ากับ 3 เท่าของจุดตัด วันนอนนานเกินเกณฑ์ (20T < LOS ≤ 3OT) และวันนอนนานเกิน 3 เท่าของจุดตัดวันนอนนานเกินเกณฑ์ (LOS > 3OT) โดยให้พิจารณาร่วมกับวันนอนจริง วันนอนเฉลี่ย และจุดตัดวันนอนนานเกินเกณฑ์

การกำหนดสูตรที่ใช้ในการปรับค่าน้ำหนักสัมพัทธ์ตามวันนอนควรมีการทบทวนถึงกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วม ที่พบบ่อยในกลุ่มผู้ป่วยวันนอนสั้นกว่าเกณฑ์และวันนอนนานเกินเกณฑ์ ความซับซ้อนและความรุนแรงของโรคประเภทของสถานพยาบาล และข้อมูลต้นทุน ตลอดจนการพัฒนาฐานข้อมูลต้นทุนต่อวันจากฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ของโรงพยาบาลร่วมด้วย