ความชุกและปัจจัยที่มีผลต่ออาการซึมเศร้าระดับรุนแรงของสตรีก่อนการยุติการตั้งครรภ์ ในโรงพยาบาลบรรพตพิสัย จังหวัดนครสวรรค์

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยที่มีผลต่ออาการซึมเศร้าระดับรุนแรงของสตรีก่อนการยุติการตั้งครรภ์ในโรงพยาบาลบรรพตพิสัย จังหวัดนครสวรรค์

วิธีการศึกษา: เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง (Retrospective study) โดยเก็บข้อมูลจากเวชระเบียนของผู้รับบริการยุติการตั้งครรภ์จำนวน 288 ราย ระหว่างเดือนมกราคมถึงธันวาคม พ.ศ. 2567 ใช้แบบคัดกรองอาการซึมเศร้า 2Q และประเมินอาการซึมเศร้าด้วยแบบสอบถาม 9Q วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การเปรียบเทียบด้วย Chi-square, Fisher’s exact test, t-test และ Mann–Whitney U test รวมถึงการวิเคราะห์ Logistic Regression เพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่าง ๆ กับอาการซึมเศร้าระดับรุนแรง

ผลการศึกษา: พบว่าสตรีที่มารับบริการยุติการตั้งครรภ์มีความชุกของอาการซึมเศร้ารุนแรงก่อนการยุติการตั้งครรภ์ มีอัตราการเกิดร้อยละ 38.54 โดยปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับอาการซึมเศร้ารุนแรงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ปัญหาทางเศรษฐกิจ (Adjusted OR = 2.56, 95% CI = 1.07–6.11, p = 0.03) และสถานภาพหม้าย (Adjusted OR = 2.05, 95% CI = 1.03–4.09, p = 0.04) นอกจากนี้เมื่อพิจารณาเหตุผลในการยุติการตั้งครรภ์ พบว่า สตรีที่มารับบริการยุติการตั้งครรภ์เนื่องจากปัญหาทางเศรษฐกิจมีแนวโน้มที่จะมีอาการซึมเศร้ารุนแรงมากกว่ากลุ่มอื่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value= 0.03)

สรุป: จากการศึกษาพบว่า อัตราการเกิดอาการซึมเศร้าระดับรุนแรงในสตรีก่อนการยุติการตั้งครรภ์ ร้อยละ 38.54 โดยพบอาการซึมเศร้ารุนแรงมากในกลุ่มสตรีที่ประสบปัญหาทางเศรษฐกิจ และมีสถานภาพเป็นหม้าย ดังนั้นควรให้ความสำคัญกับการดำเนินมาตรการคัดกรองอาการซึมเศร้าอย่างเป็นระบบ ควบคู่กับการจัดให้มีบริการให้คำปรึกษาและสนับสนุนด้านจิตใจอย่างเหมาะสมก่อนการยุติการตั้งครรภ์ เพื่อป้องกันและลดความเสี่ยงของปัญหาสุขภาพจิตในระยะยาว

คำสำคัญ: อาการซึมเศร้า, การยุติการตั้งครรภ์, ปัญหาทางเศรษฐกิจ, สถานภาพสมรส