การประเมินผลกระบวนการลดความผิดพลาดในการจัดยาของห้องจ่ายยาผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลชัยภูมิ

บทคัดย่อ

            ความคลาดเคลื่อนในการจัดยาเป็นปัญหาสำคัญที่ส่งผลต่อความปลอดภัยของผู้ป่วย การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลของกระบวนการลดความผิดพลาดในการจัดยาของห้องจ่ายยาผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลชัยภูมิ เป็นการวิจัยแบบ retrospective before-after study เปรียบเทียบอัตราความคลาดเคลื่อนระหว่างช่วงก่อนดำเนินการ (กรกฎาคม-สิงหาคม 2567) และช่วงหลังดำเนินการ (กันยายน-ตุลาคม 2567) เครื่องมือวิจัยประกอบด้วยแบบบันทึกข้อมูล และโปรแกรม HOSxP กลุ่มตัวอย่างคือใบสั่งยาที่ให้บริการในเวลาราชการ รวม 80 วัน กระบวนการลดความผิดพลาดประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ การเน้นย้ำมาตรฐานการจัดยา การหมุนเวียนตำแหน่ง การปรับปรุงป้ายยา LASA การจัดทำยา Prepack และการปรับปรุงฉลากยา วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา Mann-Whitney U test, Fisher's exact test, Cohen's d และ Poisson regression

            ผลการศึกษาพบว่าอัตราความผิดพลาดลดลงอย่างมีนัยสำคัญจาก 8.35±5.72 เป็น 4.83±2.57 ต่อ 1,000 ใบสั่งยา (p < 0.001) คิดเป็นการลดลงร้อยละ 42.2 ค่า Cohen's d เท่ากับ 0.783 แสดงถึงขนาดอิทธิพลระดับใหญ่ ความผิดพลาดทุกประเภทลดลงอย่างมีนัยสำคัญ การวิเคราะห์ Poisson regression พบว่า adjusted IRR เท่ากับ 0.563 (95% CI: 0.430, 0.736) กระบวนการมีประสิทธิภาพสูงสุดในวันที่มีปริมาณงานต่ำถึงปานกลาง (p = 0.006) ขณะที่จำนวนเจ้าหน้าที่ไม่มีความสัมพันธ์กับอัตราความผิดพลาด

            กระบวนการลดความผิดพลาดแบบหลายมิติสามารถลดความคลาดเคลื่อนในการจัดยาได้อย่างมีนัยสำคัญทั้งทางสถิติและทางคลินิก ผลการศึกษานี้สามารถนำไปเป็นแนวทางในการดำเนินงานสำหรับโรงพยาบาลอื่นที่มีบริบทคล้ายคลึงกัน