Personal Factors Related to Knowledge of Using Herbal Medicine in National List of Essential Medicines among Prescriber in Primary Health Care Setting: a Case Study in Muang District, Pattani Province
Keywords:
herbal medicine, national list of essential medicines, primary health setting, prescription of herbal medicineAbstract
Pattani province has launched the policy and guideline related to the prescription of herbal medicine for primary health care setting across province. However, the prescription rate does not meet the obligatory indicator. This survey study aimed to investigate (1) level of knowledge about the use of herbal medicine in national list of essential medicines (NLEM) and (2) the relationship between personal factors and level of knowledge of using herbal medicines in NLEM among prescriber in primary health care setting, Muang district, Pattani province. It was conducted from November to December 2022.Data were collected by using 25 questionnaires on knowledge of the use of herbal medicines developed by the researchers. Participants were 56 prescribers in primary health care setting in Muang district, Pattani province. Personal data were analyzed by means of percentage, mean standard deviation, maximum-minimum and the relationship between personal factors and level of such knowledge was analyzed employing Fisher’s exact test. It showed that 92.90% of participants used to prescribe herbal medicine. Their level of knowledge was good, fair and low levels; 50.00%, 48.21%, and 1.79%, respectively. Sex and education significantly related to level of knowledge of using herbal medicines in NLEM (p>0.05). Thus, it is essential to promote all prescribers in primary health care setting to attain good level of knowledge of herbal medicines in NLEM to increase their confidence; and this can increase the prescription rate of herbal medicine in primary health care settings.
Downloads
References
กรมการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก กระทรวง สาธารณสุข. ประวัติและโลโก้ [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 10 ธ.ค. 2565]. แหล่งข้อมูล: https://www.dtam.moph.go.th/ index.php/th/2012-05-10-07-31-12/history.html
กุลศิริ อรุณภาค, โสวัตรี ณ ถลาง, ภัทรพรรณ ทำดี. ปัญหาและการปรับตัวของแพทย์แผนไทยหลังจากการฟื้นฟูการแพทย์แผนไทย กรณีศึกษาชมรมแพทย์แผนไทยแห่งหนึ่ง. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ) 2562;12(5):181- 202.
จิรายุ ชาติสุวรรณ, ฉัตรวรัญช์ องคสิงห. อัตลักษณ์การแพทย์แผนไทยในสังคมไทย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ 2565; 9(7):58-71.
World Health Organization. Declaration of Alma-Ata [Internet]. 1978 [cited 2022 Dec 10]. Available from: https://www.who.int/teams/social-determinants-ofhealth/declaration-of-alma-ata
กระทรวงสาธารณสุข, องค์กรภาครัฐ-เอกชน. แผนแม่บท แห่งชาติว่าด้วยการพัฒนาสมุนไพรไทย ฉบับที่ 1 พ.ศ. 2560-2564. สมุทรปราการ: ทีเอสอินเตอร์พริ้นท์; 2559.
ฉลอง ทองแผ่. การพัฒนานโยบายการส่งเสริมการแพทย์ แผนไทยเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดี. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก 2547;2(3):105-17.
ชวัลวลัย เมฆสวัสดิชัย. การประเมินผลนโยบายส่งเสริมการใช้ยาจากสมุนไพรของสถานพยาบาลสังกัดกระทรวง สาธารณสุข ในจังหวัดสระบุรี ปีงบประมาณ 2560. วารสารการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก 2562;17(3): 516-26.
ปัทมา แคสันเทียะ,ทิพาพร กาญจนราช. ปัญหาและข้อเสนอแนะในการทดแทนยาแผนปัจจุบันด้วยยาสมุนไพรใน โรงพยาบาลของรัฐ: การศึกษานำร่องจากมุมมองของ บุคลากรทางการแพทย์ของโรงพยาบาลชุมชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารเภสัชกรรมไทย 2564;13(4):837- 46.
ปวันรัตน์ กิจเฉลา, วิศรี วายุรกุล. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการ สั่งจ่ายยาสมุนไพรในบัญชียาหลักแห่งชาติของแพทย์แผนปัจจุบันในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ 2565;15(2):145-58.
ไพรัตน์ หริณวรรณ, วรรณา ดำเนินสวัสดิ์ , ประยุทธ ศรีกระจ่าง, นุชนภางค์ มณีวงศ์. การใช้ยาสมุนไพรทดแทนยาแผนปัจจุบันในโรงพยาบาลศูนย์ลำปาง และโรงพยาบาลชุมชนจังหวัดลำปาง ปี 2545-2549. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข 2552;3(3):412-18.
Lin YJ, Chang HT, Lin MH, Chen RY, Chen PJ, Lin WY, et al. Professionals’ experiences and attitudes towarduse of Traditional Chinese Medicine in hospice palliative inpatient care units: a multicenter survey in Taiwan. Integr Med Res 2021;10(2):100642.
Hussain FN, Rainkie D, Alali FQ, Wilby KJ. Association of pharmacy students’ cultural beliefs with perceived knowledge, beliefs, confidence, and experience with complementary medicine. Curr Pharm Teach Learn 2021; 13(2):159-63.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปัตตานี. นโยบายการใช้ยาสมุนไพรทดแทนยาแผนปัจจุบัน จังหวัดปัตตานี ปีงบประมาณ 2563. ปัตตานี: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด ปัตตานี; 2562.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปัตตานี. ปริมาณการใช้ยาสมุนไพรเทียบกับจำนวนการสั่งจ่ายยาทั้งหมด [อินเทอร์เน็ต]. 2565 [สืบค้นเมื่อ 27 ก.ย. 2565]. แหล่งข้อมูล: https://ptn.hdc.moph.go.th/ hdc/main/index.php
Krejcie RV, Morgan DW. Determining sample size for research activities. Educ Psychol Meas 1970;30(3):607- 10.
ปัทมา ศิริวรรณ. ความรู้ ทัศนคติ การรับรู้ และการใช้ยาสมุนไพรของผู้ให้บริการและผู้รับบริการในโรงพยาบาลแม่ทา อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน [การค้นคว้าอิสระ สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2559. 141 หน้า.
Bloom BS. Handbook on formative and summative evaluation of student learning. New York: McGraw–Hill; 1971.
ธนากร ประทุมชาติ, ปัตพงษ์ เกษสมบูรณ์. การสั่งใช้ยาสมุนไพรของเจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จังหวัดหนองบัวลำภู. วารสารการพัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2558;3(1):97-112.
คัดนางค์ โตสงวน, มนทรัตน์ ถาวรเจริญทรัพย์, วันทนีย์ กุลเพ็ง, ยศ ตีระวัฒนานนท์, ณัฏฐิญา ค้าผล, เนติ สุขสมบูรณ์และคณะ. ความคิดเห็นของบุคลากรสาธารณสุขต่อยาจากสมุนไพรและนโยบายการส่งเสริมการใช้ยาจากสมุนไพรใน สถานบริการสาธารณสุข. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข 2554;5(4):513-21.
ธีรวุฒิ มีชำนาญ. การประเมินการใช้ยาสมุนไพรและยาแผนไทยของสถานพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุขในจังหวัด ร้อนเอ็ดในปี 2557. วารสารเภสัชกรรมไทย 2558;2:167- 77.
นภัสรัญชน์ ฤกษ์เรืองฤทธิ์ . ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการใช้ยา สมุนไพรในโรงพยาบาลอู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี [วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์; 2553. 130 หน้า.
คัทลียากรณ์ ไวโอเร็ต. การประเมินการใช้ยาสมุนไพรและความคิดเห็นของบุคลากรทางการแพทย์ต่อการใช้ในโรงพยาบาลลอง จังหวัดแพร่ [การค้นคว้าอิสระสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต]. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2552. 107 หน้า.
อรุณพร อิฐรัตน์, เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย, ภัควิภา คุโรปกรณ์พงษ์, ณรงค์ศักดิ์ สิงห์ไพบูลย์พร, ปราณี รัตนสุวรรณ, โสภา คำมี. ความรู้ ทัศนคติ ความพร้อมและพฤติกรรมการใช้สมุนไพรตามโครงการสาธารณสุขมูลฐานของบุคลากรทางการแพทย์ของโรงพยาบาลในจังหวัดภาคใต้ของประเทศไทย [รายงานวิจัย]. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์; 2541.
กัญญาลักษณ์ สีสองสม, ณรงค์ ใจเที่ยง. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมใช้ยาสมุนไพรในการดูแลสุขภาพตนเองของบุคลากร โรงพยาบาลแม่จัน จังหวัดเชียงราย. วารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุข 2563;6(เพิ่มเติม): 155-70.
กิตติธร ปานเทศ, ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ, ณัฐนารี เอมยงค์. ปัจจัยที่เกี่ยวกับพฤติกรรมการนำองค์ความรู้การแพทย์แผนไทยมาให้บริการสุขภาพระดับปฐมภูมิ จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารกฎหมายและนโยบายสาธารณสุข 2564;7(3):397- 409.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.