พฤติกรรมการจัดการตนเองของผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังที่ไม่ได้รักษาด้วยการฟอกไตระยะที่ 1–4 ในตำบลโพธิ์ ตำบลหนองแก้ว ตำบลโพนเขวา อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ

บทคัดย่อ

             การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับพฤติกรรมการจัดการตนเองและความสามารถในการประกอบ กิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังที่ไม่ได้รักษาด้วยการฟอกไตระยะที่ 1–4 และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย ส่วนบุคคล พฤติกรรมการจัดการตนเองและความสามารถในการประกอบกิจวัตรประจำวันของผู้ป่วยกลุ่มนี้ในเขต ตำบลโพธิ์ ตำบลโพนเขวา ตำบลหนองแก้ว อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ จำนวน 86 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบ เจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามซึ่งทดสอบความเชื่อมั่นโดยวิธีสัมประสิทธิ์แอลฟาของ ครอนบาคได้เท่ากับ 0.79 วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและวิเคราะห์ความสัมพันธ์โดยใช้สถิติไค สแควร์และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน

              ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการจัดการตนเองของกลุ่มตัวอย่างโดยรวมอยู่ในระดับต่ำ ค่าเฉลี่ย 1.93 (S.D. = 0.25) ความสามารถในการประกอบกิจวัตรประจำวันพบว่า กลุ่มตัวอย่างจำนวน 69 คน (ร้อยละ 80.2) ต้องการ พึ่งพิงผู้อื่นเพียงเล็กน้อย ความสามารถในการประกอบกิจวัตรประจำวันไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจัดการ ตนเองของกลุ่มตัวอย่างและปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้ สิทธิ การรักษา และระยะของโรคไตไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการจัดการตนเองของกลุ่มตัวอย่าง จากผลการศึกษา จึงควรส่งเสริมให้ผู้ป่วยมีความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง มีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการจัดการ ตนเองที่ดีขึ้นและนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีประสิทธิภาพ

             คำสำคัญ: พฤติกรรมการจัดการตนเอง ความสามารถในการประกอบกิจวัตรประจำวัน ผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังที่ไม่ ได้รักษาด้วยการฟอกไตระยะที่ 1–4