ภาวะซึมเศร้าของนักศึกษาพยาบาล และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด-19

บทคัดย่อ

                การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID–19) ส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิตและคุกคามกับการ ดำเนินชีวิต อาจทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าที่ส่งผลกระทบทั้งต่อตัวบุคคลและครอบครัว นักศึกษาพยาบาลเป็นวัยรุ่นที่เสี่ยง ต่อการเกิดภาวะซึมเศร้า ส่งผลกระทบต่อการเรียนและอาจจะนำสู่การฆ่าตัวตายได้ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ภาวะซึมเศร้าของนักศึกษาพยาบาลและปัจจัยที่เกี่ยวข้อง ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด–19 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1–4 จำนวน 67 คน คัดเลือกแบบเจาะจง ระหว่างเดือนตุลาคม – ธันวาคม พ.ศ. 2565 เครื่องมือที่ ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามที่ประกอบด้วย 1) ข้อมูลทั่วไป 2) แบบคัดกรองภาวะซึมเศร้า 2Q 3) แบบคัดกรอง ภาวะซึมเศร้า PHQ9 4) ปัจจัยด้านเศรษฐกิจและสังคม
5) ปัจจัยด้านความฉลาดทางสังคม และ 6) ปัจจัยด้านความเครียด เกี่ยวกับการเรียน ตรวจสอบความเชื่อมั่นด้วยวิธีสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค มีค่าระหว่าง 0.8 – 0.9 วิเคราะห์ข้อมูล ทั่วไปด้วยสถิติเชิงพรรณาและวิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

              ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาชั้นปีที่ 4 มีภาวะซึมเศร้ามากที่สุด คือ ร้อยละ 38.81 ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ ระหว่างปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าของนักศึกษาพยาบาล พบว่า ปัจจัยด้านเศรษฐกิจสังคมและปัจจัยด้านความ ฉลาดทางสังคม มีความสัมพันธ์ต่ำมากกับภาวะซึมเศร้าอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (r = 0.22, p = 0.70 และ r = 0.16, p = 0.21) และปัจจัยด้านความเครียดมีความสัมพันธ์ต่ำมากกับภาวะซึมเศร้าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
(r = 0.29, p = 0.02) ข้อเสนอแนะ นักศึกษาพยาบาลที่มีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดภาวะซึมเศร้าควรทำการสนทนากลุ่มและทำกิจกรรม กลุ่มเพื่อหาแนวทางการช่วยเหลือที่ชัดเจนและติดตามดูแลอย่างต่อเนื่อง

               คำสำคัญ: ปัจจัย ภาวะซึมเศร้า นักศึกษาพยาบาล