การกำหนดสมรรถนะ เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรสำนักงานสาธารณสุขชัยภูมิ

ผู้แต่ง

  • สมฤทธิ์ รอดสนใจ โรงพยาบาลชัยภูมิ

คำสำคัญ:

สมรรถนะ, การพัฒนาบุคลากร, การบริหารทรัพยากรบุคคล

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับสมรรถนะที่พึงประสงค์ในการปฏิบัติงาน ของบุคลากรสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิ และทราบแนวทางการพัฒนาสมรรถนะในการปฏิบัติงาน ของบุคลากรสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิ ประชากรที่ศึกษา คือบุคลากรสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิ จำนวน 140 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ จำนวน 70 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ หาค่าเฉลี่ยร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการศึกษา: สมรรถนะที่พึงประสงค์ของบุคลากรสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากเมื่อพิจารณาสมรรถนะเป็นรายประเภทพบว่าสมรรถนะหลัก สมรรถนะเฉพาะด้าน สมรรถนะด้านการบริหารอยู่ในระดับมาก เห็นด้วยกับแนวทางการพัฒนาสมรรถนะที่พึงประสงค์ของบุคลากรสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิโดยภาพรวมเห็นด้วยอยู่ในระดับมาก ซึ่งสูงกว่าสมมติฐานของการวิจัยที่ตั้งไว้ ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากผู้บริหารสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิ ให้ความสำคัญของทรัพยากรบุคคลว่าเป็นทรัพยากรที่มีความสำคัญและมีบทบาทต่อความอยู่รอดอย่างยั่งยืนขององค์กรซึ่งการนำพาองค์กรไปสู่วิสัยทัศน์สนองเป้าหมายและพันธกิจจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีทรัพยากรบุคคลที่ทรงคุณค่าทั้งในแง่ของความรู้ ความสามารถ ทักษะตลอดจนการปฏิบัติงานที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล    

ผลการวิจัย: มีข้อเสนอแนะ ควรจะให้ความสำคัญกับการวิเคราะห์ลักษณะงานของบุคลากรต้องมีการกำหนดพฤติกรรมตัวบ่งชี้ของแต่ละสมรรถนะและกำหนดเกณฑ์ระดับสมรรถนะให้ชัดเจนรวมถึงต้องมีการกำหนดยุทธศาสตร์การพัฒนาบุคลากรเพื่อให้สามารถปฏิบัติงานได้อย่างมืออาชีพและเกิดผลสัมฤทธิ์ที่ดีให้ความสำคัญกับระบบการบริหารผลการปฏิบัติงานรวมทั้ง กำหนดนโยบายการบริหารทรัพยากรบุคคลให้สอดคล้องกับภาระกิจ  บุคลากรควรตระหนักและให้ความสำคัญกับการพัฒนาสมรรถนะทักษะความรู้ความสามารถ ในการปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่องเพื่อเป็นการเพิ่มความเชี่ยวชาญและความก้าวหน้าในสายอาชีพ

เอกสารอ้างอิง

ธงชัยสันติวงษ์. การบริหารงานบุคคล.กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช, 2542.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. คู่มือกำหนดสมรรถนะในราชการพลเรือน: คู่มือสมรรถนะหลัก. นนทบุรี : สำนักพัฒนาระบบจำแนกตำแหน่งและค่าตอบแทน สำนักงาน ก.พ., 2553.

มณีรัตน์ ฉัตรอุทัย. การศึกษากรอบสมรรถนะและความต้องการในการพัฒนาสมรรถนะของผู้ให้บริการห้องสมุดของสำนักหอสมุดกลาง สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าคุณทหารลาดกระบัง. วารสารพระจอมเกล้าลาดกระบัง, 2551; 16(1):33-43.

บรรจง ครอบบัวบาน. การศึกษาสมรรถนะหลักและแนงทางการพัฒนาสมรรถนะหลัก ด้านการบริการที่ดีของบุคลากรโรงพยาบาลชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์ (ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎชัยภูมิ, 2549.

เชาวรัตน์ เตมียกุล. รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะทางการวิจัยของครูสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา, 2553; 23(76):46-52.

พัชรีอยู่ประเสริฐ. การพัฒนาสมรรถนะระบบราชการ:ศึกษาเฉพาะกรณีกรมโรงงานอุตสาหกรรม. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต ศิลปศาสตร (รัฐศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2542.

สมชาย นาท้าว. สภาพปัญหาและแนวทางการพัฒนาสมรรถนะบุคลากร: กรณีศึกษาสายงานระบบสายส่งการไฟฟ้าฝ่ายผลิต แห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2552.

จุฬารัตน์ คำวงศ์ปิ่น. การพัฒนาสมรรถนะหลักของข้าราชการกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2551.

สนอง ชื่นราพันธุ์. แนวทางการพัฒนาสมรรถนะในการปฏิบัติงานของบุคลากร เทศบาลเมืองมาบตาพุด อำเภอเมือง จังหวัดระยอง. การศึกษาอิสระ (รป.ม.) สาขาวิชาการปกครองท้องถิ่น วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2553.

พิเศษ ปั้นรัตน์. การศึกษาพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการสาย ข. และ ค. ตามหลักสมรรถนะ: กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. การศึกษาอิสระ (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต) วิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสุโขทันธรรมาธิราช, 2551.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-07-30 — อัปเดตเมื่อ 2021-09-01

เวอร์ชัน